باز بـــوی باورم خـــــاکستریست   واژه هـــای دفتــرم خاکستریست

پیش از ایــنها حـــال دیگر داشـتم   هرچــه می گفتند بـــــاور داشــتم

مــا به رنگی ساده عادت داشتیم   ریشـــه در گنـــج قناعت داشتیم

 پیرهـا زهــر هـلاهــل خـورده انــد   عشق ورزان مـهر باطل خـورده اند

باز هم بحث عقیل و مـرتضی ست   آهن تفتــیده ی مــولا کجـــــاست

نه فقط حرفی از آهن مانده است   شمع بیت المال روشن مانده است

 با خــــودم گفتم تو عاشق نیستی   آگـــــه از ســــرّ شقـــایق نیستی

غــرق در دریــا شدن کار تو نیست   شیعه مـــولا شــدن کــار تو نیست

بین جــمع ایســـــتاده بـر نمـــــاز   ابن ملجــــم هـــــا فـــراوانند بــاز

 خواستم چیزی بگویم دیــــر شد   واژه هایم طعــمه تکفیــر شـد

قصه ناگفته بسیار است باز   دردهـــا خـروار خــروار است بـــاز

دست ها را باز در شب های ســـرد   هــــــا کنید ای کودکان دوره گـرد

 مژدگــانی ای خیابان خواب ها   می رسد ته مانده ی بشقابــــها

سر به لاک خویش بردیم ای دریغ   نان به نرخ روز خوردیم ای دریــــغ

قصّـه هــای خوب رفت از یادهـــا   بی خبر مـــاندیم از بـــنیادهــــا

 صحبت از عدل و عدالت نابجاست   ســــود در بازار ابن الو قــتهاست

گفته ام من دردهـــا را بارهـــــــا   خسته ام خسته از این تکرارهـــا
 

ای کــــه می آید صدای گــریه ات   نیمه شـــبها از پس د یوار هـــــا

 گــــیر خواهد کــــرد روزی روزیت   در گلـــوی مــال مـردم خوارهـــا

من بــه در گفتم ولیکن بشنوند   نکته هـــا را مـو به مو دیوارهــــا

راز دوستی در صدر قرار دادن عشق خداوند است.

راز دوستی در قسمت کردن شادی‌ها با دیگران است.

راز دوستی در دوست داشتن بی‌قید و شرط دیگران است.

راز دوستی در توقع نداشتن از دیگری است نسبت به دیگران آزاده رفتار کن.

راز دوستی در این است که نیازهای دیگران را مقدم بر نیازهای خودت بدانی.

راز دوستی در این است که بیشتر گوش کنی تا دیگران را وادار به شنیدن کنی.

راز دوستی در این است که تغییر حالات خود را با خوش‌رویی و حسن نیت بپذیری.

راز دوستی در محترم شمردن است. به حقوق و دیدگاه‌های دوستت احترام بگذار .

راز دوستی در این است که هنگام صحبت با دوستان حواست کاملا جمع آنها باشد.

راز دوستی در این است که روابط خود با دوستانت را به روابطی استثنایی تبدیل کنی.

راز دوستی در این است که با موهبت دوستی عشق به خداوند را در خودت ایجاد کنی.

راز دوستی آن است که برای یافتن دوستان صمیمی باید اول خودت یک دوست باشی .

راز دوستی در این است که محبت را نه تنها با کلام بلکه با نگاه و لحن صدا نیز ابراز کنی.

راز دوستی در این است که در خوشبختی دیگران نه فقط با حرف بلکه با عمل سهیم باشی.

راز دوستی در این است که هرگز اشتیاق دوستانت را نسبت به مسائل مختلف تحقیر نکنی .

راز دوستی در معتمد بودن است. روی حرفت بایست

 به قولت عمل کن و به تعهدت پایبند باش.

راز دوستی در این است که هرگز دوستانت را قضاوت نکنی

بلکه همواره نکات مثبت آنها را ببینی.

راز دوستی در این است که همواره افکار مثبت در سر داشته باشی.

خصوصا هنگام بروز سوء تفاهمات.

راز دوستی در این است که دوستانت را تحسین کنی

بی آن که بدانند چه احساسی نسبت به آنها دارید.

راز دوستی در این است که دوستان را در آرزوها و اهدافت سهیم کنی,

نه این که فقط با آنها وقت بگذرانی.

راز دوستی در این است که دوستانت را همان طور که هستند بپذیری

و سعی نکنی آنها را به دلخواه خودت باز آفرینی کنی.

راز دوستی ار این است که حالات خوب و بد خود را به دیگران تحمیل نکنی,

اما به آنها فرصت دهی که احساس خود را بیان کنند.

راز دوستی در این است که دائما دیگران را سرزنش نکنی

بلکه مزایای مثبت کار درست را صادقانه بیان کنی.

راز دوستی در این است که از سعادت دوستان شاد باشی و

هرگز وضعیت خود را با بدبینی با وضعیت آنها مقایسه نکنی.

راز دوستی در این است که در غم و ناراحتی دوستانت شریک باشی و به آنها

دلگرمی بدهینه این که با ابراز احساسات نا درست ناراحتی‌شان را تشدید کنی.

راز دوستی در این است که حامی حقوق دوستت باشی

حتی اگر ناچار شوی به اشتباه خود اعتراف کنی.

راز دوستی در این است که به تنش‌های موجود در رابطه‌ات بها ندهی و

دست به کاری بزنی که موجب تقویت دوستی شود.

راز دوستی در صمیمیت است.

برای دوستانت یک دوست واقعی باش حتی زمانی که با تو بد می‌کنند.

باز خواهی گشت

من جای پای رفتنت را

قاب کرده ام

برای نوازش چشمهای بارانی

و تکه ای از

آخرین نفسهایت را

در دلتنگترین گوشه ی سینه

تکرار میکنم

گنجشک ها به سمفونی اعتقاد دارند...

وقتی که سیم برق را دو / لا / می / نشینند

چشمانت ، کلاویه ها را که حفظ باشد...

هر تیر چراغ و سیم برقش ، بتهونیست که موسیقی مادری ِ گنجشک ها را می نوازد ......

 

گفتی که منتهای امید تو چیست, آه             ای منتهای آرزوی من چه گویمت

با این هوای سرد و غریبانه ام بساز                با من بمان به سمت هوای دگر مرو !

لبخند می زنی و جهان عید می شود             آینه با نگاه تو خورشید می شود

بیستون ناله زارم چو شنید از جا شد             کرد فریاد که فرهاد دگر پیدا شد

به غیر از مه ندارد کس خبر از ناله و آهم         که او در وادی هجر تو شبها بود همراهم

به یک کرشمه که در کار آسمان کردی           هنوز می پرد از شوق, چشم کوکبها

ذره ذره مگر از مهر تو بردارد دل                     ورنه دل بر نتوان داشت به یک بار از تو

ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی             دودم به سر بر آمد زین آتش نهانی

من قامت بلند تو را در قصیده ای                   با نقش قلب سنگ تو تصویر می کنم ... 

 قاصدک ! هان، چه خبر آوردي ؟

از کجا وز که خبر آوردي ؟

خوش خبر باشي ، اما ،‌اما

گرد بام و در من

بي ثمر مي گردي

انتظار خبري نيست مرا

نه ز ياري نه ز ديار و دياري

باري، برو آنجا که بود چشمي و گوشي با کس

برو آنجا که تو را منتظرند

قاصدک !!!

در دل من همه کورند و کرند

دست بردار ازين در وطن خويش غريب

قاصد تجربه هاي همه تلخ

با دلم مي گويد

که دروغي تو ، دروغ

که فريبي تو. ، فريب

قاصدک هان ، ولي ... آخر ... اي واي

راستي آيا رفتي با باد ؟

با توام ، آي! کجا رفتي ؟ آي

راستي آيا جايي خبري هست هنوز ؟

مانده خاکستر گرمي ، جايي ؟

در اجاقي، طمع شعله نمي بندم، خردک شرري هست هنوز ؟

قاصدک !!!

ابرهاي همه عالم شب و روز

در دلم مي گريند

(مهدي اخوان ثالث)