این آخرین تلاشمه ، واسه بدست آوردنت

باور کن این قلب و نرو ، این التماس آخره

چقدر می خوای تو بشکنی ، غرور این شکسته رو

هر چی میخوای بگی بگو ، اما نگو بهم برو

این دل و عاشقش نکن ، اگه منو دوست نداری

راحت بگو اگه می خوای ، قلبه منو جا بذاری

دلم پر از شکایته ، اما صدام در نمیاد

می ترسم از دستم بری ، کاری ازم بر نمیاد

این آخرین تلاشمه ، واسه بدست آوردنت

باور کن این قلب و نرو ، این التماس آخره

چقدر می خوای تو بشکنی ، غرور این شکسته رو

هر چی میخوای بگی بگو ، اما بهم نگو برو

نرو نذار که بعد از این دنیا به عشق شک بکنه

هر کی دلش جای دیگست عشق و بخواد ترک بکنه

نفس زدم از ته دل معصوم این قلب به خدا

نذار بشه محال واسش باور عشق آدما

مرگ دلم پایه تو ، اگه ازش حذرکنی

لب تر کنی رفیقتم ، کافیه با ما سر کنی

این دل و عاشقش نکن ، اگه منو دوست نداری

راحت بگو اگه می خوای ، قلبه منو جا بذاری

دلم پر از شکایته ، اما صدام در نمیاد

می ترسم از دستم بری ، کاری ازم بر نمیاد

 ستار

 من خالی از عاطفه و خشم
خالی از خویشی و غربت


گیج و مبهوت

بین بودن و نبودن

عشق

آخرین همسفر من
مثل تو منو رها کرد
حالا دستام مونده و تنهایی من

ای دریغ از من
که بیخود مثل تو گم شدم تو ظلمت تن

ای دریغ از تو
که مثل عکس عشق
هنوزم داد می زنی تو آینه من


گریه مون هیچ، خنده مون هیچ،
باخته و برنده مون هیچ
تنها آغوش تو مونده غیر از اون هیچ


ای مثل من تک و تنها
دستامو بگیر که عمر رفت
همه چیم تویی ، زمین و آسمون هیچ

بی تو می میرم ، همه بود و نبود
بیا پر کن منو خورشید دل سرد
بی تو می میرم
مثل قلب چراغ نور تو بودی
کی منو از تو جدا کرد
....

دستـشُ میگیری

نگرانت میشم دور میشی ، میری نگرانت میشم

دست ـت رو میگیره دور میشه ، میره

تو رو از دست دادن تلخه ، نفس گیره

دستام یخ کردن تو سرم آتیشه

وقتی از هم دورین نگرانت میشه

هزار ساله که رفتی

♫♫♫♫

دستشو میگیری نگرانت میشم

دستتو میگیره دور میشه میره

تورو از دست دادن تلخه نفس گیره

دستام یخ کردن تو سرم آتیشه

وقتی ازهم دورین نگرانت میشه

♫♫♫♫

هزار ساله که رفتی من هنوز پشت شیشم

موهاتو باد برده عطرش جامونده پیشم

حال و روزم خوب وخوش نیست بی تو نا آرومم

به یادت که میفتم نگرانت میشم

نگرانت میشم نازکی رنجوری

توی ظاهر اما یاغی و مغروری

♫♫♫♫

چشمات میخندن توی قاب چوبی

نگرانت هستم روبه راهی خوبی...

♫♫♫♫

هزار ساله که رفتی من هنوز پشت شیشم

موهاتو باد برده عطرش جامونده پیشم

حال و روزم خوب وخوش نیست بی تو نا آرومم

به یادت که میفتم نگرانت میشم

♫♫♫♫

بگو ای بار به دلش پا بندی

توی عکس تازت بازم میخندی

اون که پیشش هستی عشقم حالیشه؟

اگه باز عاشق شی نگرانت میشه...

هزار ساله که رفتی...

ஜ ابی ஜ

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند

عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش

که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند

ز ملک تا ملکوتش حجاب بردارند

هر آن که خدمت جام جهان نما بکند

طبیب عشق مسیحادم است و مشفق لیک

چو درد در تو نبیند که را دوا بکند

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار

دکه رحم اگر نکند مدعی خدا بکند

ز بخت خفته ملولم بود که بیداری

به وقت فاتحه صبح یک دعا بکند

بسوخت حافظ و بویی به زلف یار نبرد

مگر دلالت این دولتش صبا بکند

(حافظ)

من که یاری ندارم چشم انتظاری ندارم

قاصدک برو برو که باتو کاری ندارم

قاصدک به چشم من قصه ی یک دردی برو

میدونم برای من خبر نیاوردی برو

توی 7تا آسمون من یه ستاره ندارم

کسی که عشق من و به یاد بیاره ندارم

ندارم دلی که یک لحظه بیادم بزنه

ندارم هیچکسی رو که فک کنی یار منه

قاصدک برو برو که باتو کاری ندارم

من که یاری ندارم چشم انتظاری ندارم

خیلی وقته اونی که براش میمردم دیگه نیست

قاصدک هارو بیادش می شمردم دیگه نیست

خیلی وقته که دارم با تنهایی سر می کنم

همه ی قاصدک های شهر و پر پر می کنم

قاصدک برو برو که باتو کاری ندارم

من که یاری ندارم چشم انتظاری ندارم

آهنگ جدید و فوق العاده زیبای مهدی یراحی به نام قاصدک

با ترانه زیبای سر کار خانم زهرا امیر تیموری و پیانوی رضا تاجبخش

MP3 128

قاصدک
 

شبی با خیال تو هم خونه شد دل

نبودی ندیدی چه ویرونه شد دل

نبودی ندیدی پریشونیامو

فقط باد و بارون شنیدن صدامو

غمت سرد و وحشی به ویرونه می زد

دلم با تو خوش بود و پیمونه می زد

نه مرد قلندر نه آتش پرستم

فقط با خیالت شبا مست مستم

الهی سحر پشت کوها بمیره

خدا این شبا رو از عاشق نگیره

نه یک شب که هر شب دلم بی قراره

می خواد مثل بارون بباره بباره

شب مرد تنها پر از یاد یاره

پر از گریه تلخ بی اختیاره

شب مرد تنها شب بی تو مردن

شب غربت و دل به مستی سپردن

شبای جوونی چه بی اعتباره

همش بی قراری همش انتظاره.

ஜ ابی ஜ

این آهنگ رو دوست دارم...

 نمی دونم کجای زندگیمی...که عشقتو هنوز از یاد نبردم

از وقتی دلبسته ی چشمات شدم...قلبمو به نگاه تو سپردم

نمی دونم چرا تموم نمی شی...وقتی که دنیا واسه من تمومه

وقتی هنوز گمم تو حسِ خوبت...وقتی هنوز خیالت رو به رومه

از یک طرف می گم که ما...باید از یادِ هم بریم

از یک طرف می گم چرا...ما باید از هم بگذریم

از یک طرف می گم که من...محکم تر از شکستنم

از یک طرف تو فکرِ تو...هر لحظه پرسه می زنم
 

نمی دونم چرا نمی تونم من...دروغ بگم که دیگه بی خیالم

حالم بَده وقتی نمی سازی و...حس می کنم بدتره بی تو حالم
 

نمی دونم دلیل این حس چیه...با فکر تو پُرم از بی قراری

دلم می خواد قبول کنم که تو هم...فرقی بَرام با بقیه نداری
 

نمی دونم قسمت ما چی بوده...که بندازم اونم گردنِ تقدیر

سهم من از تو یه امیدِ واهی...سهم تو از من یه غرورِ درگیر
 

نمی دونم کدوم نگاه به چشمات...منو مریضِ دردِ خواهشت کرد

بغضِ تو شد همدمِ لحظه هام و...زمزمه ی این که کجایی برگرد

زمستون ، تن عريون باغچه چون بيابون

درختا ، با پاهاي برهنه زير بارون

نمي دوني تو كه عاشق نبودي

چه سخته مرگ گل براي گلــدون

گل و گلدون چه شبها ، نشستن بي بهانه ، واسه هم قصه گفتن عاشقانه

چه تلخه ، چه تلخــــــــــــــــــــــــــــــــــــه

بايد تنها بمونه قلب گلدون

مث من كه بي تو نشستم زير بارون زمستون

نشستم زير بارون زمستون

زمستون ، براي تو قشنگه پشت شيشه

بهار زمستونها براي تو هميشه

تو مثل من زمستوني نداري

كه باشه لحظه چشم انتظاري

گلدون خالي نديدي ، نشستي زير بارون ، گلهاي كاغذي داري تو گلدون

تو که عاشق نبودي

ببيني تلخ روزهاي جدايي

چه سخته ، چه سختــــــــــــــــــــــــــــــــــه

مي شينم بي تو با چشمهاي گريون...

 افسوس ...

بهشت از دست آدم رفت از اون روزی که گندم خورد

ببین چی میشه اون کس که یه جو از حق مردم خورد

کسایی که تو این دنیا حساب ما رو پیچیدن

یه روزی هر کسی باشن حساباشونو پس می دن

عبادت از سر وحشت واسه عاشق عبادت نیست

پرستش راه تسکینه پرستیدن تجارت نیست

سر آزادگی مردن ته دلدادگی میشه

یه وقتایی تمام دین همین آزادگی میشه

 کنار سفره ی خالی یه دنیا آرزو چیدن

بفهمن آدمی یک عمر بهت گندم نشون می دن

نذار بازی کنن بازم برامون با همین نقشه

خدا هرگز کسایی رو که حق خوردن نمی بخشه

کسایی که به هر راهی دارن روزیتو می گیرن

گمونم یادشون رفته همه یک روز می میرن

جهان بدجور کوچیکه همه درگیر این دردیم

همه یک روز می فهمن چه جوری زندگی کردیم

محمد اصفهانی

بهترین مردم دنیا

شمالم تا جنوبم عشق ، چه خاک و گندمی دارم

صدام یاریم کنه باید بگم چه مردمی دارم



بگم این حق هیچ کس نیست که با ثروت فقیر باشه

کسی که فرش می بافه نباید رو حصیر باشه

اگر چه سختی از انسان یه کوه درد میسازه

ولی از مردم ما درد داره یه مرد میسازه


 

شمالم تا جنوبم عشق ، چه خاک و گندمی دارم

صدام یاریم کنه باید بگم چه مردمی دارم

نگاه کن بچه های کار چجور تو آب و آتیشن

تو این روزهای سخت کمک حرج پدر میشن

من و تو مردمی هستیم که گنج از رنج می سازیم

به این تاریخ خورشیدی به این فرهنگ می نازیم

من و تو مردمی هستیم که آینده تو مشت ماست

که از هفتاد نسل قبل هزار اسطوره پشت ماست


شمالم تا جنوبم عشق ، چه خاک و گندمی دارم

صدام یاریم کنه باید بگم چه مردمی دارم
 

معین

بلاخره انتظار به پایان رسید

شاهکاری جدید از ابی و شادمهر به نام رویای ما

این آهنگ رو تقدیم می کنم به همه دوستان و عزیزانی که به این وبلاک میان

به امید دنیای بدون جنگ

ابی و شادمهر پس از گذشت سه سال از اولین همکاریشان که باعث خلق آثار جاودانه ای چون

نوازش و بدبین شد پروژه دیگری را با انگیزه عشق به هدفی انسان دوستانه و والا شروع کرده اند.

آغاز این پروژه با هصدایی ابی و شادمهر در آهنگیست به نام “رویای ما” با آهنگسازی

و تنظیم شادمهر و ترانه ای از یغما گلرویی با موضوعی انسان دوستانه و سرشار از

عشق به هم نوع که تمام درآمد حاصله از این آهنگ به موسسه ای خیریه اهدا خواهد شد.

پیام این آهنگ صلح و آزادی و امید است نه تنها برای سرزمین مادری ابی و شادمهر بلکه برای

 تمام انسانهای دنیا،همچنین ابی و شادمهر در حال ساختن موزیک ویدئویی برای این آهنگ هستند

تا از این طریق در حد امکاه بتوانند پیامشان را به گوش جهانیان برسانند و در ادامه آن کنسرتهایی

را با الهام از این کار و در راستای همین هدف متعالی در شهرهای مختلف دنیا برگزار کنند.

ویدئو جدید و فوق العاده زیبا و ديدني ابی به همراهی شادمهر عقیلی به نام رویای ما ... با 3 کیفیت
 

( ترانه سرا : یغما گلرویی ، آهنگ و تنظیم : شادمهر عقیلی ، كارگردان : سيروس كردوني )
 

( بدون تگ تبلیغاتی سایت ، به همراه دانلود آهنگ )
 

دانلود موزیک ویدئو تصویری رویای ما 

زندگی باید کرد

با کمی حس نسیم

با کمی واژه ی خوب

در هوای خنک استغنا

زندگی باید کرد

گاه با یک دل تنگ

گاه باید رویید

در کنار چشمه

در شکاف یک سنگ

به امید فردا ها

که پر از حادثه تقدیرند

گاه باید خندید

با کمی پنجره و نور و صدا

شاد باید بود

گر چه غم سنگین است

کفشها را بکنیم

دوست در یک قدمی است

                          از تو عبور میکنم   

                                                     فقط نگاه میکنی

                         من اشتباه میکنم

                                                      تو هم گناه میکنی

                         ازم عبور میکنی

                                                    ببین سقوط میکنم

                        به من نگاه کن

                                               بزن

                                                      فقط سکوت میکنم

برای دانلود آهنگ جدید و فوق العاده زیبا و شنیدنی

مهدی یراحی با نام به من نگاه کن

به ادامه مطلب بروید

شوق پريدن بود امّا حسّ و حالي نيست
حالي براي هيچ نقل ‌‌و انتقالي نيست

اين‌جا زمين خوب است يا بد سهم ما اين است
سهمي كه در بود و نبود آن خيالي نيست

پرواز در قانون ما از غير ممكن ‌هاست
از آن محالاتي كه در آن احتمالي نيست

جز درد نان و آب اندوهي نمي‌ماند
جز دوري از فردايمان ديگر ملالي نيست

***

شاعر نگاهي كرد و در مصراع آخر گفت:
اين هم كمي از حرف‌هاي من، سؤالي نيست؟

محسن خليلي

می نویسم غزلی

روی گلبرگ گلی

عطر آن می پیچد

در حوالی کسی ...

من و تو هم یه شهر جادو داریم، آخ چه داریم

رو بیرقش هم داغِ سرخ بوسه جا می ذاریم

میدونچه از اشک قناری خیسه

با اشکاش اسم تو رو می ‌نویسه

ناودوناشم پر از لَعاب چینی

رو کاغذاش خطمونو می ‌نویسه

رقصِ تَرِ فواره ها زیبا شبیه ما دوتا

سیاهی سایه ی ما ادامه ی آیینه ها مثل جام جهان نما

به یاد تو پرستو از هزار تو بر می گرده

میاد زیارت، آخه توبه کرده

پنجره ها رو به تو بازِ بازن

پرده ها هم به سایمون می نازن

معجزه ی دست تو رو می سازن

هستی من نفس نفس مال تو

تمامِ من عیدی هر سال تو

رو صورت ستاره ها جای پای عاشق ما

راه شیری، فرش طلا، منو تو هم خودِ خدا

زیباترین گلبانوی جادویی کتابی

با تاجی از غزل، خنده می خوابی

کاخ بزرگ این همه ترانه

تو پاسخ پرسش بی جوابی

راستین

هرگز به دستش ساعت نمی بست

روزی از او پرسیدم

پس چگونه است

که همیشه سر ساعت به وعده می آیی؟


گفت:

ساعت را از خورشید می پرسم

پرسیدم

روزهای بارانی چطور؟


گفت:

روزهای بارانی

همه‌ی ساعت ها ساعت عشق است!


راست می گفت

یادم آمد که روزهای بارانی

او همیشه خیس بود...

(از طرف وبلاگ آیه ی تاریکی)

دلبرکم چیزی بگو

به من که  از گریه پرم

به من که بی صدای تو از شب شکست می خورم

دلبرکم چیزی بگو

به من که گرم هق هقم

به من که آخرینه

آواره های عاشقم

چیزی بگو که آینه خسته نشه از بی کسی

غزل بشن گلایه ها ،نه هق هق دلواپسی

نذار که از سکوت تو

پرپر بشن ترانه ها

دوباره من بمونم و خاکستر پروانه ها

چیزی بگو اما نگو از مرگ یاد و خاطره

کابوس رفتنت بگو از لحظه ها ی من بره

چیزی بگو اما نگو  قصه ما به سر رسید

نگو که خورشیدک من چادر شب به سر کشید

دقیقه ها غزل میگن وقتی سکوتو میشکنی

قناریا عاشق میشن، وقتی که تو حرف می زنی

دلبرکم چیزی بگو  به من که خاموش توام

به من که همبستر تو  اما فراموش توام

                                            ღ ابی ღ

 نیمکت کنار فواره ی نور

یه بهونه واسه از تو گفتنه

جای خالی تو گریه آوره

مرگ لحظه های شیرین منه

یادته به روی اون نیمکتمون

از تو واژه ها غمو خط می زدیم

دست من به دور گردن تو بود

وقتی که تکیه به نیمکت می زدیم

دورمون پرنده ها بودن و عشق

با نگاه من و تو یکی می شد

من می خواستم با تو پرواز کنمو

برسم به عاشقی اما نشد

دورمون پرنده ها بودن و عشق

با نگاه من و تو یکی می شد

من می خواستم با تو پرواز کنمو

برسم به عاشقی اما .... نشد

یه سبد خاطره داره یاد تو

وقتی که تنها رو نیمکت می شینم

شکر رویا که هنووزم می تونم

توی رویا روی ماهتو ببینم

از خدا می خوام که عطر دلخوشی

هر جا باشی به مشامت برسه

ممنونم از شب رویا که بازم

وقت دلتنگی به دادم می رسه

این روزها هوای شهرمون بارونیه

 
 خدا یا شکر

باران، این چنین دل مرا بردی

       باران، دم به دم مرا تو آزردی

              باران سرنوشتم را به یاد آور

                   باران سرگذشتم را مکن باور

                          من غریبی قصه پردازم

                                جون غریقی غرق در رازم

                                        گم شدم در غربت دریا

                                              بی نشان و بی  هم آوازم

                                                   بازهم آمدی تو بر سر راهم

                                                          آی عـــــــشق میکنی دوباره گمراهم

                                                                  دیریست قلب من از عاشقی سیر است

                                                                          خسته از صدای زنجیر است

خدا رو چه دیدی           شاید با تو باشم

شاید با نگاهت              ازاین غم رها شم

خدا رو چه دیدی          شاید غصه رد شد

دلم راه و رسم              این عشقو بلد شد

هنوز بیقرارم                 به یاد نگاهـت

نشستم تو بارون            بازم چش براهت

تو ترسی نداری             از عشق و جدایی

میخوای پر بگیری         به سمت رهـایی

برای تو موندن                دلیلــی نداره

واست حرف رفتن           شده راه چاره

خدا رو چه دیدی           تو شاید بـمونی

شاید غصه هامو             تو چشمام بخونی

خدا رو چه دیدی         شاید دل سپردی

بوی عیدی، بوی توپ، بوی کاغذرنگی،

بوی تند ماهی‌دودی وسط سفره‌ی نو،

بوی یاس جانماز ترمه‌ی مادربزرگ،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم!

شادی شکستن قلک پول،

وحشت کم شدن سکه‌ی عیدی از شمردن زیاد،

بوی اسکناس تانخورده‌ی لای کتاب،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم!

فکر قاشق زدن یه دختر چادرسیا،

شوق یک خیز بلند از روی بته‌های نور،

برق کفش جف‌شده تو گنجه‌ها،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم!

عشق یک ستاره ساختن با دولک،

ترس ناتموم گذاشتن جریمه‌های عید مدرسه،

بوی گل محمدی که خشک شده لای کتاب،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم!

بوی باغ‌چه، بوی حوض، عطر خوب نذری،

شب جمعه پی فانوس توی کوچه گم شدن،

توی جوی لاجوردی هوس یه آب‌تنی،

با اینا زمستونو سر می‌کنم،

با اینا خسته‌گی‌مو در می‌کنم

              .:. فرهاد مهراد .:.

           در خزر چشمانم غرق شو, 

                                       دلم جغرافیای بدی نیست

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

سرها در گریبان است.

کسی سربر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را

نگه جز پیش پا را دید نتواند

که ره تاریک و لغزان است

وگر دست محبت سوی کس یازی

به اکراه آورد دست از بغل بیرون

که سرما سخت سوزان است

نفس کز گرمگاه سینه می آید برون ابری شود تاریک

چو دیوار ایستد در پیش چشمانت

نفس کاین است پس دیگر چه داری چشم

زچشم دوستان دور یا نزدیک

مسیحای جوان مرد من ای ترسای پیر پیرهن چرکین

هوا بس ناحوانمردانه سرد است...آی...

دمت گرم و سرت خوش باد

سلامم را تو پاسخ گوی در بگشای!

منم من میهمان هر شبت لولی وش مغموم

منم من سنگ تیپا خورده رنجور 

منم دشنام پست آفرینش نغمه ناجور

نه از رومم نه از زنگم همان بیرنگ بیرنگم

بیا بگشای در بگشای دلتنگم

حریفا میزبانا میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد

تگرگی نیست مرگی نیست

صدایی گر شنیدی صحبت سرما و دندان است

من امشب آمدستم وام بگذارم

حسابت را کنار جام بگذارم

چه می گویی که بیگه شد سحر شد بامداد آمد

فریبت می دهد برآسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست

حریفا! گوش سرما برده است این یادگار سیلی سرد زمستان است

و قندیل سپهر تنگ میدان مرده یا زنده

به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود پنهان است

حریفا! رو چراغ باده را بفروز شب با روز یکسان است

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

هوا دلگیر درها بسته سرها در گریبان دستها پنهان

نفس ها ابر دل ها خسته و غمگین

درختان اسکلت های بلور آجین

زمین دلمرده سقف آسمان کوتاه

غبار آلوده مهروماه

.

.

زمستان است......
 

قدم درکوچه های شب گذارم
به گامی کوچه ها را می سپارم

                                      نمیدانم بدنبال چه هستم 
                                      هدف یا مقصدی ثابت ندارم

                                                                مرا امشب محیط خانه تنگ است 
                                                                پریشانم , ملولم , بیقرارم

زاینرو من زدم از خانه بیرون
که شب را درخیابانها سر آرم 

                                                        خیابان تهی غرق سکوت است
                                                        فقط من عابر این رهگذارم

                                درمیخانه هابستند ورفتند
                                ولی پیمانه ای آید بکارم 

                که مستانه روم در کوی وبرزن
                بگریم نیمه شب برحال زارم

منم آن غمدل شبگرد وتنها
که آرامی ندارد روزگارم

                    کنون دراین شب پائیزی وسرد
                    منم آواره ای ،غمگین وشبگرد

                                           سکوت خالی این کوچه ها را
                                           صدای پای من امشب فنا کرد 

                                                                  کنون تنها به اشکی غمگنانه 
                                                                  خموشم در نداری های همدرد 

                                                                                    مرا تنهائی وبی همزبانی 
                                                                                    به شبها رهگذار کوچه ها کرد

همه میپرسند:

چیست در زمزمه مبهم آب؟

         چیست در همهمه دلکش برگ؟